Voorbereiding voor de Alpe d'HuZes

Eerste georganiseerde buitentraining

KNMI: Op de Alpe d'Huez vrij veel bewolking met neerslag (ijzel) temperatuur min 5 graden.

Dit KNMI bericht hield enkele Aan de Stegge medewerkers tegen om naar Frankrijk te rijden om alvast de befaamde berg uit te proberen. Het alternatief werd Geen bewolking, de gehele dag zon. Het is zelfs vrij warm in Zuid-Limburg en de ideale omstandigheid om met een groot deel van de

Alpe d'HuZes ploeg een tocht te gaan maken door het prachtige heuvelland.

De weersomstandigheden waren goed en de sfeer in de groep nog veel beter. Omstreeks 10.00 uur hadden we afgesproken in Valkenburg maar iedereen was niet te houden. Voor 09.30 uur was bijna iedereen gearriveerd, werden de fietsen uitgeladen, in elkaar gezet, bekeken en de banden op spanning gebracht. Voor Ben Mulder was het gebruik van een fietspomp zelfs een gehele nieuwe ervaring. Even later vertrokken dertien gemotiveerde wielrenners, reikhalzend werd uitgekeken naar de eerste beklimming. En natuurlijk kwam deze beklimming (Brakkeberg) toch even te vroeg. Enkelen schrokken van het stijgingspercentage (15 procent) maar het merendeel was niet te houden en ging vol in de aanval met als meest gretige renner Marc Vissers. Na deze eerste beklimming was iedereen echt warm en zat de snelheid er al goed in. De route ging via het glooiende landschap van Bemmelen en Magraten richting Belgische grens. Daar aangekomen stonden enkele lange beklimmingen op het programma. Sjoerd Bremer had er zin in en liet zien wat echt fietsen is.

Een aantal van ons bleek toch niet echt een klimmer te zijn. Rond het middaguur was er koffie met gebak en voor Jeroen Drenth enkele paracetamols, en dat hielp het meest bleek later. Na de korte en gezellige pauze begon het echte werk! Voor de kenners onder ons stonden de volgende beklimmingen op het programma: Camerig, De Eijserbosweg, Fromberg en als toetje de Keuterberg. Vanaf de Keuterberg op het hoog gelegen plateau uit werd vol doorgereden richting Valkenburg waar kon worden gefinisht op de Cauberg. Op het Valkenburgse terras was de afsluiting van de tocht met natuurlijk bitterballen. De sterke verhalen kwamen vervolgens snel er is veel gelachen.

Voor een deel van de groep was het voor het eerst echt klimmen geblazen, zeker in Limburg. Iedereen heeft echt heel goed gereden, dit smaakt naar meer. Kortom het was een superleuke wielertocht, CaubergClassic, met super gemotiveerde kerels. Echt op z'n AandeStegges, er helemaal voor gaan.